Πραγματικά γράφω το παρόν άρθρο με πολύ πόνο και ανάμικτα συναισθήματα διότι αφετέρου μεν δεν είναι και το πιο ευχάριστο πράγμα να δίνεις οδηγίες επιβίωσης σε κάποιον που τα έχει χάσει όλα και αφετέρου δε όσοι στο παρελθόν μείναμε άστεγοι, και ξέρουμε πόσο σκληρό είναι αυτό, δεν θέλουμε καν να θυμόμαστε εκείνη την περίοδο της ζωής μας και τα όσα περάσαμε, πόσο μάλλον να δίνουμε οδηγίες σε κάποιον άλλο για το τι θα κάνει αν βρεθεί στην κατάσταση αυτή. Γι αυτούς τους λόγους δεν ήθελα για μεγάλο διάστημα να γράψω το παρόν άρθρο αν και μου έχει ζητηθεί επανειλημμένα. Ωστόσο λόγο της κατάστασης που υπάρχει στην πατρίδα μας κρίνω αναγκαίο να γράψω κάποια πράγματα ώστε να γνωρίζουν οι συμπολίτες μου τι πρέπει να κάνουν στην περίπτωση που βρεθούνε κυριολεκτικά στον δρόμο.
Διάβασε την άλλη πλευρά της ιστορίας.