Σιτάρι ΖΕΑ: το κυνήγι ενός μύθου

Αγαπώ την φύση. Μεγάλωσα σε αυτήν, εργάζομαι σε αυτήν και πλέον μεγαλώνω τα παιδιά μου σε αυτήν. Έμαθα από μικρός να την σέβομαι όπως είναι και να μην προσπαθώ να την αλλάξω.

Όπως αντιλαμβάνεστε αντιπάθησα από την πρώτη κιόλας στιγμή την λέξη υβρίδιο. Η λέξη υποδηλώνει την ύβρις που κάνει κάποιος προς τον δημιουργό των πάντων με το να προσπαθήσει να δημιουργήσει κάτι δικό του, κάτι που δεν υπάρχει στην Θεία δημιουργία κάτι που έχει άλλους κανόνες. Το υβρίδιο που όταν δημιουργηθεί έρχεται η Νέμεσις: Κανένα υβρίδιο δεν μπορεί να αναπαραχθεί! Είναι νόμος της φύσις και τιμωρία ώστε η ύβρις να μην έχει συνέχεια στην φυσική αλυσίδα.

Πάντα υπήρξα εραστής των φυσικών τρόπων και αυτό επιδιώκω και σε ότι καλλιεργώ: προσπαθώ να βρίσκω τον αγνό σπόρο μακρυά από γεωπόνους υβρίδια και πολυεθνικές... Αλλά για την ΖΕΑ αυτό το στάρι που δεν έχει γλουτένη, που βγαίνει σε όλα τα εδάφη, που το τρώγανε οι αρχαίοι Έλληνες και γινόντουσαν έξυπνοι, που μας το απαγόρευσαν και μας το πήρανε.... ΟΜΟΛΟΓΩ δεν είχα ακούσει μέχρι πριν λίγα χρόνια. Είχα άγνοια και -ομολογώ πάλι- ένοιωσα ελλιπής όταν ανακάλυψα πως είχε τέτοιο θησαυρό η πατρίδα μου και δεν το γνώριζα.

Όπως είναι φυσικό με τον ενθουσιασμό ενός μικρού παιδιού και το πάθος ενός λάτρη της φύσης ξεκίνησα σε αναζήτηση του θαυμαστού αυτού θησαυρού ώστε να μπορέσω και εγώ να τον σπείρω στο χωραφάκι που μου έχει κάνει την τιμή η μητέρα φύση να μου παρέχει και να ταίσω τα παιδάκια μου με αγνό σταράκι χωρίς γλουτένη που θα τα κάνει πιο έξυπνα και ίσως...αρχαιοελληνάκια!

Μια αναζήτηση που χωρίς να το περιμένω κράτησε χρόνια, κατέληξα να έχω οργώσει όλη την Ελλάδα(από την Μάνη ως την Θεσσαλονίκη, Θράκη δεν πήγα ακόμα ομολογουμένως) να έχω περάσει από κάθε είδους τρελάρα που υποσχόταν ότι μπορεί να προμηθεύσει τον πολυπόθητο θησαυρό, να χάσω χρήμα και χρόνο και κυρίως να χάσω χρονιές καλλιέργειας σε σημείο που είχα την διάθεση να καθαρίσω τον οποιοδήποτε μου ξαναπεί κάτι για αυτό το σούπερ σιτηρό.

Το παρόν άρθρο δεν το γράφω για να εκδικηθώ για την ταλαιπωρία που τράβηξα. Το γράφω για να ενημερώσω τον κάθε επίδοξο καλλιεργητή για το τι έχει να τραβήξει και τι πρέπει να αποφύγει. Δηλώνω ρητά και αμετάκλητα πως εάν βρεθεί άνθρωπος στον πλανήτη που θα μου προμηθεύσει έστω και ΈΝΑΝ σπόρο που είναι ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ η αρχαία Ελληνική ΖΕΑ(Σιτάρι) τον αγοράζω στην 100πλάσια τιμή από την εμπορική.

Επειδή έχω όμως την αίσθηση ότι θα αργήσει να εμφανιστεί κάποιος πωλητής θα σας πω δυο λόγια που κανείς δεν λέει και είναι η εμπειρία ετών πάνω στην ΖΕΑ.

ΖΕΑ ΕΝΑ ΣΙΤΗΡΟ ΘΡΥΛΟΣ

 

Ο Θρύλος λέει πως ο Ελ.Βενιζέλος απαγόρευσε την Ζέα. Όμως ο θρύλος δεν έχει καμία απόδειξη από καμία ιστορική πηγή. Κάποια στιγμή απλά κάποιος έβγαλε ένα κείμενο που υποστήριζε την ιστορία αυτή και μετά έγινε...ΜΟΔΑ. Δεν θα βρει ο καλόπροαίρετος ερευνητής καμία ιστορική απόδειξη για την περίφημη απαγόρευση της Ζεας.

Ο θρύλος μιλάει για εγκεφάλους,πειράματα,επιστημονικές αποδείξεις κ.τ.λ. όμως αυτά μπορούμε μόνο να υποθέσουμε οτί ίσως ισχύουν διότι δεν υπάρχει καμία επιστημονική έρευνα γύρω από το θέμα και ο ερευνητής θα εκπλαγεί όταν συνηδειτοποιήσει ότι τόσοι και τόσοι ανθρώποι υποστηρίζουν  ότι υπάρχουν επιστημονικές μελέτες γύρω από ένα θέμα που τελικά η επιστήμη απλά....αγνοεί...

Ο θρύλος., μιλάει για αναφορές της Ζέας στον Όμηρο , Θεόφραστο, Διοσκουρίδη κτλ. Από τα κείμενα αυτών των αρχαίων συγγραφέων κρατάνε το κομμάτι εκείνο που τους εξυπηρετεί για να υποστηρίξουν τις θέσεις τους και το υπόλοιπο πετιέται στον κάλαθο των αχρήστων. Στους αρχαίους συγγραφείς όμως δεν θα βρείτε πουθενά να λέει πως η Ζέα αποτελούσε βασικό στοιχείο της δίαιτας των Ελλήνων αλλά πως ιεραρχικά στην διατροφή των Ελλήνων πρώτο ερχόταν το κριθάρι και μετά το σιτάρι και τελευταία η Ζέα λόγω του ότι είναι δύσπεπτη. Ψάχνοντας θα βρείτε πως η Ζέα δεν είναι είδος σίτου αλλά είδος Σόργου, και πως το χρησιμοποιούσαν για ζωοτροφή, «προσφιλής πάσι τοις ζώοις» και όχι στην διατροφή των ανθρώπων

Αν η Ζέα δεν είναι στάρι, τότε τι μας πουλάνε;

Αυτό που μας πουλάνε ως Ζέα, είναι το σιτηρό TRITICUM DICOCCUM ,ή πιο απλά δίκοκκο σιτάρι, το οποίο μαζί με το μονόκοκκο σιτάρι TRITICUM MONOCOCCUM αποτελούν τις δύο βασικότερες ποικιλίες αρχαίου σιταριού της περιοχής που ονομαζόταν ‘εύφορη ημισέληνος’ τα οποία ναι μεν είναι ανώτερες ποικιλίες από αυτές που σήμερα καταναλώνουμε αλλά δεν είναι Ζέα...

Και φυσικά περιέχουν.... (μαντέψτε) Γλουτένη!

Και εδώ έρχεται το μεγάλο παραμύθι να αποκαλυφθεί. Η Ζέα αν δεν ήτανε στάρι τότε ίσως να μην είχε γλουτένη αλλά εφόσον οι ποικιλίες που μας λανσάρουν ως Ζέα έχουν Γλουτένη (όπως είναι φυσικό) και οι ποικιλίες που έχουν λανσαριστεί μέχρι τώρα ως Ζέα δεν είναι άλλες από το TRITICUM DICOCCUM ή το TRITICUM SPELTA οι οποίες είναι απλά αρχαίες γνωστές ποικιλίες σιταριού τότε καταλήγουμε πως:

Η δεν υπάρχει το σιτάρι Ζέα

Η αν υπάρχει έχει σίγουρα γλουτένη όπως κάθε άλλο στάρι....

 

Θεόφραστος