Οι σταυροφόροι του Μπρανκαλεόνε

Πάλι ήλθαν να μας σώσουν οι βλαμμένοι. Ο Ασσαντ, λένε, έχει χημικά όπλα και τα χρησιμοποιεί. Συμπέρασμα· ο μόνος θάνατος που δεν μπορούν να ανεχτούν οι δυτικοί, είναι από χημικά…

     Όχι ότι μου πέφτει λόγος, ή θα στεναχωρηθώ για τον Ασσαντ, αλλά μου κάνει εντύπωση η αφορμή για να ξηλώσουν κάθε φορά, όποιον θεωρούν «απειλή». Γενικότερα δεν μπορώ να βρώ ειρμό σε όλους αυτούς τους μισοτελειωμένους πολέμους. Γιατί βοηθάνε τόσο πολύ, αυτούς που μετά ανατρέπουν και γιατί ΠΟΤΕ δεν τελειώνουν μια δουλειά, αλλά αφήνουν υπόλοιπα;

     Βοήθησαν τους Ταλιμπάν, μετά τους κυνήγησαν, αλλά παρά την μόνιμη εγκατάσταση στο Αφγανιστάν, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα λιανοντούφεκα. Εξόπλισαν τον Σαντάμ, στην συνέχεια (λογικά) τον απώθησαν από το Κουβέιτ, αλλά μετά τον άφησαν ήσυχο, για να του κάνουν αργότερα νέο πόλεμο με αφορμή τα χημικά όπλα, που δήθεν θα χρησιμοποιούσε. Μετά τον θάνατο του Σαντάμ, παραδέχτηκαν, ότι χημικά δεν υπήρχαν!!! [Βέβαια και στο Ιράκ, όπως και στο Αφγανιστάν, η επέμβαση δεν έφερε την τάξη, αλλά το χάος.]     

Στην συνέχεια αμόλησαν τις βρώμικες (με πυρηνικά κατάλοιπα) βόμβες τους στην Γιουγκοσλαβία, αφήνοντας πολύ περισσότερες εκκρεμότητες, από όσες υπήρχαν πριν τον πόλεμο. Ακολούθησαν Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτος. Σκοτίστηκα για τον αντιπαθέστατο και αλαζόνα Καντάφι, αλλά σε τι ήταν χειρότερος από τους Σαουδάραβες, ή τους Τούρκους και κυρίως, γιατί θεωρήθηκε παράγων αστάθειας; Τουλάχιστον σε αυτό το θέμα οφείλουμε, να ομολογήσουμε το ακριβώς αντίθετο. Παρά τις ίντριγκες, τους χρηματισμούς ηγετών και άλλα, ο Καντάφι ήταν ανασχετικός παράγων στην εξάπλωση του Ισλαμικού εξτρεμισμού.

     Μετά την «Αραβική άνοιξη» στην βόρειο Αφρική, ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΗΚΕ από τα ΔΥΤΙΚΑ ΜΜΕ η επέκταση της και στην Συρία κατά του «κακού Ασσαντ, που τυραννάει τον λαό του». Αν απλά καταγράφουν τα γεγονότα και δεν τα δημιουργούν οι ίδιοι, πως ήξεραν, ποιος έχει σειρά για «άνοιξη» και δεν είπαν το ίδιο για άλλα κράτη της περιοχής; Τα γεγονότα δεν είναι παλιά και ο αναγνώστης μπορεί να ανατρέξει στην ειδησεογραφία εκείνων των ημερών για του λόγου το αληθές.

     Προέγραψαν τον πιο δυτικότροπο ηγέτη της περιοχής, χωρίς να μας παρουσιάσουν ούτε ένα σοβαρό στοιχείο, που να δικαιολογεί την ανατροπή του. ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ την προγραφή του άρχισε η δραστηριότητα του ΙΣΙΣ (σύμπτωση ε;) που σύντομα κατέληξε στην δημιουργία του χαλιφάτου της Ράκκα. Ταυτόχρονα με το χαλιφάτο δημιουργήθηκαν κι άλλοι στρατοί (δήθεν μετριοπαθών Μουσουλμάνων) που όλοι μαζί πολεμούσαν και πολεμούν εναντίον του Ασσαντ.

     Δηλαδή τα δυτικά «ανεξάρτητα» ΜΜΕ έδωσαν το σύνθημα και αμέσως ξεκίνησε το χάος… Η επέκταση της «Αραβικής άνοιξης» που προανήγγειλαν, ξεκίνησε με αποκεφαλισμούς, συνεχίστηκε με τρομοκρατία στην Ευρώπη, βία και αναρχία στην Μέση Ανατολή, κύματα αλαφιασμένων προσφύγων και φλερτάρει πλέον με γενικευμένο πόλεμο.

     Ας δούμε καλύτερα την παράνοια της κατάστασης. Απέναντι στην χειρότερη μορφή Ισλαμικής τρομοκρατίας, όχι μόνο δεν έκαναν ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ, όχι μόνο άφησαν μόνο τον Ασσαντ με τους λίγους συμμάχους του, να βγάλει το φίδι από την τρύπα, αλλά αφού τα κατάφερε σε σημαντικό βαθμό, στοχοποιήθηκε ξανά ο ίδιος!!!!!!!!!!

     Ξέχασαν εντελώς τον ΙΣΙΣ!!!!!!! Κάνουν, ότι δεν βλέπουν, που πήγαν οι στρατιώτες του χαλιφάτου και σε ποιού το πλευρό πολεμάνε σήμερα. Και επειδή δεν θέλουν να ρισκάρουν δυτικούς στρατιώτες, σκοπεύουν να ξαναχρησιμοποιήσουν τους ίδιους εγκληματίες στις χερσαίες επιχειρήσεις, όπως έκανε κι ο Ερντογάν στο Αφρίν.

     Άλλο που δεν θέλανε οι Ισλαμοτρομοκράτες. Πάλι θα σφάξουν με τις ευλογίες και την κάλυψη των δυτικών και θα εκδικηθούν τον Ασσαντ, τους Αλεβίτες, τους Χριστιανούς, τους Κούρδους.

     Ο Ερντογάν έκπληκτος από την μαλακία των σταυροφόρων, δεν μπορεί να πιστέψει στην τύχη του. Εκεί που φοβόταν, ότι θα είναι ο επόμενος στόχος, βλέπει τους εχθρούς του, να κυνηγάνε τον άλλο εχθρό του!!!!!!!! Αναμένω τις επόμενες μέρες να αλλάξει τροπάρι απέναντι στους Γάλλους, μια και θα γίνουν σύμμαχοι εναντίον του Ασσαντ. Κάθε φορά που στριμώχνεται, κάποια «σαΐνια» του δίνουν διέξοδο. Αυτός συνεχίζει να κρατάει τα κατεχόμενα στην Κύπρο, αυτός εισέβαλε και κρατάει το Αφρίν και διαλαλεί παντού, ότι θα συνεχίσει και στην Συρία και στο Ιράκ και άμα λάχει και στην Μεσόγειο και στο Αιγαίο και όπου αλλού του καπνίσει, αυτός στέλνει τους πράκτορες του και συλλαμβάνουν αντιφρονούντες σε ξένα κράτη, αυτός έχει κάνει την χώρα του ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης, αυτός δίνει καταφύγιο στους τρομοκράτες του ΙΣΙΣ. Αυτός είναι ο μεγάλος ταραξίας, αλλά ο Ασσαντ θα την πληρώσει!!!!!!!!!!

     Αλήθεια, αν ο Ασσαντ είναι τόσο αιμοδιψής τύραννος, πως έχει στρατιώτες, που εξακολουθούν, να πολεμάνε για πάρτη του; Με τι τους πληρώνει; Ούτε καν πετρέλαια δεν έχει. Τα ποντίκια συνήθως εγκαταλείπουν το καράβι, όταν βουλιάζει και ο τύραννος μένει μόνος, όπως ο Σαντάμ και ο Καντάφι. Εδώ έχουμε επτά χρόνια πόλεμο. Δεν τον εγκατέλειψε κανείς από τους δικούς του. Γιατί; Η απάντηση βρίσκεται στο εθνοθρησκευτικό μωσαϊκό της Συρίας. Υπάρχουν αυτοί που τον μισούν (κυρίως οι Σουνίτες) αλλά και όλοι οι άλλοι (Αλεβίτες, Χριστιανοί, Κούρδοι) που τον στηρίζουν. Οσοι τα βάζουν με τον Ασσαντ λοιπόν, αυτές τις κοινότητες μάχονται και εδώ βρίσκεται ο παραλογισμός των σταυροφόρων.

     Ο Ασσαντ πράγματι ευνόησε αυτές τις κοινότητες, συχνά σε βάρος των υπολοίπων, αλλά μέχρι την έναρξη της «Αραβικής άνοιξης» στην χώρα του, δεν είχε εκτραπεί σε βαρβαρότητες. Εκτοτε λειτουργεί με άκρα καχυποψία και συχνά αντιδρά βίαια, αλλά ας συλλογιστούμε τι αντιμετώπισε. Πως μπορούσε να αντιδράσει στην φρίκη του ΙΣΙΣ, όντας στόχος των δυτικών ο ίδιος και όχι το χαλιφάτο; Με λίγα λόγια του έστειλαν πρώτα τους ισλαμοφασίστες και αφού δεν τα κατάφεραν, πάνε τώρα οι ίδιοι, πουλώντας και τους Κούρδους στον Ερντογάν…

     Αναρωτιέται κανείς, πως διαμορφώνονται αυτές οι εξωφρενικές συμμαχίες και αντιπαλότητες στην περιοχή; Δηλαδή, λογικά οι δυτικοί θα έπρεπε να στηρίζουν το κοσμικό και μετριοπαθές καθεστώς του Ασσαντ ως φραγμό στην επέκταση του Ισλαμικού φονταμενταλισμού, αλλά κάνουν ακριβώς το αντίθετο.

     Που βρίσκεται το κλειδί αυτού του παραλογισμού; Πιστεύω στην αρτηριοσκλήρωση και την ανικανότητα του Αμερικάνικου πολιτικού κατεστημένου. Οι άνθρωποι δεν έχουν καταλάβει ακόμη ότι η Ρωσία είναι προ πολλού καπιταλιστική υπερδύναμη και ο φυσικός τους σύμμαχος απέναντι στην ανερχόμενη Κίνα (και τον αλλόκοτο «κομμουνισμό» της) και την ύπουλη Γερμανία, αλλά και απέναντι στην Ισλαμική τρομοκρατία.

     Εικάζω, ότι ο Τράμπ το διαισθάνθηκε αυτό, αλλά τα βρήκε σκούρα με το Γερμανικό λόμπι και το βαθύ κράτος της Ουάσιγκτον και έκτοτε παλινωδεί ανάμεσα στην επιθυμία του και τις πιέσεις, που δέχεται από το εσωτερικό. Ο Πούτιν απλά αμύνεται σε αυτήν την παρανοϊκή επίθεση του    Αμερικάνικου κατεστημένου και αναγκάζεται, να συνάπτει εξίσου παράδοξες συμμαχίες (Τουρκία, Ιράν, Κίνα) για να καλύπτει τα νώτα του.

     Ολη αυτή η παραφροσύνη αντικατοπτρίζεται στο Συριακό πάζλ, όπου όλοι είναι εχθροί των φίλων των «φίλων» τους και πλέον είναι αδύνατον, να βρεθεί μία λογική άκρη. Π.χ. Οι Τούρκοι, αν και σύμμαχοι των Αμερικάνων, τώρα είναι φίλοι με τους Ρώσους, οι οποίοι όμως είναι φίλοι με τους Κούρδους, με τους οποίους είναι εχθροί οι Τούρκοι… Επιπλέον και οι Αμερικάνοι είναι φίλοι των Κούρδων, αλλά εχθροί του φίλου των Κούρδων, του Ασσαντ!!!!! Οι Αμερικάνοι είναι κακοκαρδισμένοι από την κολεγιά των Τούρκων με τους Ρώσους και από την εισβολή τους στην Συρία, αλλά άμα είναι να εισβάλλουν ακόμα πιο νότια, για να πολεμήσουν τον Ασσαντ, δεν υπάρχει πρόβλημα…

     Εν τέλει το Συριακό παίρνει χαρακτήρα Αμερικανορωσικής διαμάχης με απρόβλεπτες συνέπειες. Δεν πρόκειται βέβαια να εμπλακούν μεταξύ τους άμεσα, αλλά δια αντιπροσώπων. Όμως κι αυτό δεν θα έχει μικρότερες συνέπειες. Οι «σύμμαχοι» δεν θα διαθέσουν δικές τους χερσαίες δυνάμεις και ο πιο «διαθέσιμος» στρατός για αυτήν την αποστολή είναι ο Τουρκικός. Σε αυτήν την περίπτωση πάει περίπατο η κολεγιά του Ερντογάν με τον Πούτιν και ο πρώτος γίνεται ύπατος Μέσης Ανατολής με την βούλα των Αμερικάνων. Και ποιοι θα είναι η εμπροσθοφυλακή των Τούρκων; Οι πρώην ΙΣΙΣ, που τώρα γίνανε «μετριοπαθής αντιπολίτευση».

     Αντί να εκμεταλλευτούν την νίκη του Ασσαντ και των Κούρδων επί του ΙΣΙΣ και να δώσουν από κοινού, Αμερικάνοι και Ρώσοι, το τελειωτικό χτύπημα στην τρομοκρατία, η ανικανότητα και η διαφθορά του Αμερικάνικου κατεστημένου διαρκώς ανασταίνει τον εφιάλτη και του δίνει μεγαλύτερες διαστάσεις.

ΥΓ. Είναι εντυπωσιακή η σιγή των τρομοκρατών τελευταία στην Ευρώπη. Φυσικό είναι· δεν μπορούν να χτυπάνε τους συμμάχους τους.

Π. Ρέππας

[Όποιος θέλει, μπορεί να αναρτά ελεύθερα τα άρθρα μου. Τιμή μου είναι και ευχαριστώ όσους το κάνουν. Η λογοκρισία όμως δεν είναι και πολύ ηθική πράξη. Η επιλογή μόνο όσων από τα άρθρα μου βολεύουν την άλφα, ή την βήτα ιδεολογία, ουσιαστικά είναι διαστρέβλωση των απόψεων μου.]