Τα νέα του βαρκάρη

Η ψυχιατρική προπαγάνδα για τον «εγκέφαλο» πουλάει καλά. Με την οικονομική τους δύναμη, οι φαρμακοβιομηχανίες ελέγχουν τους πάντες: μίντια, ιατρικές σχολές, κυβερνήσεις, γιατρούς, έτσι ώστε να διδάσκεται, να προπαγανδίζεται, να διαφημίζεται, να προωθείται και να νομιμοποιείται ένα μοντέλο σκέψης για τον άνθρωπο και τις «λειτουργίες» του που έχει αποφέρει στις φαρμακοβιομηχανίες και στους συνεργαζόμενους με αυτές αμύθητα ποσά. 

Δεν είμαι κανένας. Είμαι ένας απλός καθημερινός Ορθόδοξος Έλληνας πολίτης. Δεν ξέρω πολλά γράμματα και ούτε πολλή ιστορία. Δεν συγκαταλέγομαι στους «ψαγμένους» και τους ξύπνιους και δεν φιλοδοξώ να είμαι κάποιος. Είμαι ένας απλός βαρκάρης στην καθημερινή θάλασσα της ενημέρωσης. Αντιλήφθηκα μέσα σε αυτό το καθημερινό ταξίδι μου ότι υπάρχουν κάποιοι συμπολίτες μου οι οποίοι με καλούν σε απολογία καθημερινώς και σκανδαλωδώς,  μόνο και μόνο επειδή είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος και αυτοί λατρεύουν (όπως οι ίδιοι λένε) την αρχαία Ελληνική θρησκεία δηλαδή -όπως οι ίδιοι προσδιορίζουν- το Δωδεκάθεο. 

Θυμούνται το χωριό τους και θέλουν να έχουν τα ζώα δίπλα τους. Τα φυλακίζουν στα μπαλκόνια ξεσηκώνοντας μετά θύελλα οργής στους συγκάτοικους τους από τα γαυγίσματα τους… Εικόνες τού σύγχρονου ανθρώπου πού θέλει όλο τον κόσμο δικό του…

Αφορμή για την συγγραφή του παρόντος άρθρου μου δόθηκε όταν κάποιος φίλος, που ζει μόνιμα στην Αθήνα, μου είπε πως αν δυσκολευτεί και άλλο οικονομικά, θα καταφύγει στο χωριό του και θα ζήσει τρεφόμενος από την...φύση. Με την κουβέντα συνειδητοποίησα πως ο άνθρωπος δεν έχει ιδέα γιατί μιλάει, όπως επίσης άλλωστε και τα περισσότερα «παιδιά της πόλης», αφού πραγματεύονται κάτι με το οποίο δεν έχουν καμία ρεαλιστική επαφή και λένε τα πράγματα όπως τους τα έχουνε πει ή όπως τα φαντάζονται. Έτσι το παρόν άρθρο δεν έχει σκοπό να αποτρέψει κανέναν από το να επιστρέψει στο χωριό του ούτε και να γίνει αυτάρκης. Το παρόν άρθρο αποτελεί ένα οδοιπορικό από την πόλη στο χωριό (μέσω προσωπικών γνώσεων και βιωμάτων) ούτως ώστε ο καθένας να γνωρίζει τι πρόκειται να συναντήσει και ποια προβλήματα θα προκύψουν ώστε να κάνει την επιλογή του ρεαλιστικά και συνειδητά. Το άρθρο θα εξελιχθεί υπό μορφή επιχειρημάτων και αναίρεσης αυτών ώστε να είναι πιο απλό στην κατανόηση του. Τα επιχειρήματα έχουν πρ

Στα βίντεο παρουσιάζω πως μαζεύουμε άγρια γλυκά χόρτα στην φύση. Που τα βρίσκουμε, πως τα ξεχωρίζουμε και με ποια τεχνική τα κόβουμε.

Η παρακάτω ιστορία γράφτηκε το 1999 μέσα στην φυλακή από τον Ted Kaczynski γνωστότερο ως UNABOMBER, Αμερικανό αναρχικό και βομβιστή. Αν και ιδεολογικά δεν συμφωνώ με τον Kaczynski εν τούτοις η συγκεκριμένη ιστορία είναι γραμμένη για δυνατούς αναγνώστες και είναι καταπληκτικό το πως και πόσο «προφητική» και διδακτική είναι για το σήμερα της Ελλάδας.  Μια φορά και έναν καιρό, ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί ενός πλοίου έγιναν τόσο ματαιόδοξοι από την ικανότητά τους στην ναυτική τέχνη, τόσο ανόητα ασεβείς και τόσο εντυπωσιασμένοι με τους εαυτούς τους που οδηγήθηκαν στην τρέλα.

Οι παρούσες οδηγίες γράφτηκαν μετά από έρευνα, προσωπική πείρα και αγώνες ετών και σε συνεργασία με άτομα που πρώτα «κάνανε» και μετά «λέγανε». Σκοπός του παρόντος άρθρου δεν είναι να σπείρει τον πανικό ούτε να προβλέψει κάποια επερχόμενη καταστροφή, αλλά να βοηθήσει τον μέσο Έλληνα να είναι προετοιμασμένος για κάθε ενδεχόμενο. Επίσης ο αρθρογράφος σέβεται μεν την όποια άλλη υπόδειξη από διάφορα εγχειρίδια και ομάδες επιβίωσης, ωστόσο τα θεωρεί ελλιπή καθώς αυτά δεν είναι προσαρμοσμένα στην σημερινή Ελληνική πραγματικότητα και ως εκ τούτου κάθε υπόδειξη και παρατήρηση είναι δεκτή εφόσον είναι καλοπροαίρετη, τεκμηριωμένη και πάνω απ όλα  ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΜΕΝΗ στο ΣΗΜΕΡΑ του Ελληνικού λαού.

Σε αυτό το βίντεο γράφω ένα μήνυμα μέσα σε ένα μπουκάλι και το πετάω στην θάλασσα της πληροφορίας. Ελπίζω το μήνυμα μου να βρεθεί από αυτούς που πρέπει....  

Με την συγγραφή του παρόντος άρθρου δράττομαι της ευκαιρίας να ευχαριστήσω δημόσια τον λαό της Μάνης που με έμαθε την τέχνη της αλατοπαραγωγής ή αλλιώς της «αλοπηγίας». Πριν από πολλά χρόνια σε κάποιο ταξίδι μου βρέθηκα να ζω στην «μέσα» Μάνη κάπου κοντά στον Γερολιμένα. Τότε δεν γνώριζα για το αλάτι τίποτε παραπάνω απ το ότι νοστιμίζει το φαγητό και βλάπτει την πίεση. Μια μέρα λοιπόν ένας γείτονας μου Μανιάτης, πάνω σε μια κουβέντα που είχαμε, ανέφερε ότι πήγε και μάζεψε αλάτι κάτι που, όπως κατάλαβα, περίμενε ότι θα του έφερνε κάποιο ικανοποιητικό κέρδος. Αυτό από μόνο του μου κίνησε την περιέργεια καθώς με τα όσα ήξερα ως τότε το αλάτι ήταν ένα πάμφθηνο προϊόν που μπορούσε κανείς να το βρει στο σούπερ μάρκετ ακόμα και με 50 λεπτά του ευρώ το κιλό. 

Σε πολλούς ανθρώπους φαίνεται καλή ιδέα να αποκτήσουν την δική τους κατσίκα, ιδίως σε εποχές κρίσης, ώστε να έχουν φρέσκο γαλατάκι και γιατί όχι και φρέσκο κρέας ενίοτε. Στο συγκεκριμένο άρθρο θα σας πω όλα όσα χρειάζεται να ξέρετε, πριν καταλήξετε στην επιλογή σας, από το Α ως το Ω. Επίσης επειδή το παρόν άρθρο γράφεται μετά από προσωπική εμπειρία ετών και σε συνεργασία με ανθρώπους που συντηρούν μεγάλα κοπάδια, θεωρώ ότι θα προσφέρει γνώσεις όχι μόνο στους αρχάριους αλλά και σε όσους είναι ήδη κάτοχοι του συμπαθούς αυτού τετράποδου και ως εκ τούτου ξέρουν κάποια πράγματα. Κάθε σχόλιο και παρατήρηση δεν είναι απλά ευπρόσδεκτη αλλά επιβάλλεται κιόλας ώστε το άρθρο να ανανεώνεται και να ενημερώνεται με νέα στοιχεία.