Τα νέα του βαρκάρη

«Ὁ Ῥασκόλνικωφ ἔμεινε στὸ νοσοκομεῖο ὡς τὸ τέλος τῆς Σαρακοστῆς καὶ ὅλη τὴν ἑβδομάδα τοῦ Πάσχα.Ὅταν ἔγινε καλά, θυμήθηκε τὰ ὄνειρα ποὺ εἶχε ἰδεῖ στὸν πυρετὸ καὶ στὸ παραλήρημά του, ξαπλωμένος στὸ κρεβάτι. Εἶχε ὀνειρευτεῖ τότε ὅτι ὅλος ὁ κόσμος ἤτανε καταδικασμένος νὰ καταστραφεῖ ἀπὸ μιὰ μάστιγα ἀνήκουστη καὶ δίχως προηγούμενο ποὺ ἦρθε ἀπ' τὰ βάθη τῆς Ἀσίας κὶ ἔπεσε πάνω στὴν Εὐρώπη, θὰ πέθαιναν ὅλοι, ἐκτὸς ἀπὸ μερικοὺς ἐκλεκτούς. Εἴχανε παρουσιαστεῖ κάτι καινούρια παράσιτα, κάτι μικροοργανισμοί, ποὺ φώλιαζαν στὸ κορμὶ τῶν ἀνθρώπων. Ἀλλὰ τὰ ζωύφια αὐτὰ εἴχανε μυαλὸ καὶ θέληση κὶ ὅποιος ἄνθρωπος μολυνόταν ἀπὸ δαῦτα γινότανε ἀμέσως τρελός. Ὡστόσο ποτέ, μὰ ποτὲ ἄλλοτε οἱ ἄνθρωποι δὲν ἤτανε τόσο σίγουροι ὅτι κατέχουν τὴν ἀλήθεια, ὅσο αὐτὰ τὰ ἀξιολύπητα πλάσματα. Ποτὲ ἄλλοτε δὲν πίστεψαν τόσο πολὺ ὅτι ἤτανε ἀλάνθαστη ἡ κρίση τους, οἱ ἠθικὲς καὶ θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, τὰ ἐπιστημονικά τους συμπεράσματα. Χωριά, πόλεις καὶ ἔθνη ὁλόκληρα μολύνονταν κὶ ἔχαναν τὸ λογικό τους.

Το ερώτημα αυτό ίσως φαίνεται αδιάφορο για την πίστη πολλών χριστιανών. Το Άστρο του Δαβίδ, όπως αποκαλείται το εξάγωνο άστρο, είναι ένα σχήμα που φαίνεται να αποτελείται από δύο τρίγωνα, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο γράμματα Δ πλεγμένα μεταξύ τους (στα ελληνικά θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε «δίδελτα», διαφοροποιώντας το από το απλό εξάγωνο άστρο). Εδώ και πολλούς αιώνες αποτελεί το σύμβολο του Ιουδαϊσμού και κοσμεί όλες τις Συναγωγές. Από το 1948 αποτελεί επίσης σύμβολο του κράτους του Ισραήλ και είναι το κεντρικό σχήμα στη σημαία του, συμβολίζοντας την εθνική του αποκα­τάσταση.

Πάλι ήλθαν να μας σώσουν οι βλαμμένοι. Ο Ασσαντ, λένε, έχει χημικά όπλα και τα χρησιμοποιεί. Συμπέρασμα· ο μόνος θάνατος που δεν μπορούν να ανεχτούν οι δυτικοί, είναι από χημικά…      Όχι ότι μου πέφτει λόγος, ή θα στεναχωρηθώ για τον Ασσαντ, αλλά μου κάνει εντύπωση η αφορμή για να ξηλώσουν κάθε φορά, όποιον θεωρούν «απειλή». Γενικότερα δεν μπορώ να βρώ ειρμό σε όλους αυτούς τους μισοτελειωμένους πολέμους. Γιατί βοηθάνε τόσο πολύ, αυτούς που μετά ανατρέπουν και γιατί ΠΟΤΕ δεν τελειώνουν μια δουλειά, αλλά αφήνουν υπόλοιπα;

«Σταμάτησα να βλέπω πορνό κυρίως για δυο λόγους: Ο πρώτος ήταν πως το πορνό φέρνει πολύ θυμό και βια στις προσωπικές μου φαντασιώσεις και αυτός ο θυμός και η βία δεν ήταν εκεί εξαρχής και δεν τα ήθελα πλέον για εμένα. Αυτό δεν ήμουν εγώ και αποφάσισα να βάλω τέλος σε όλο αυτό....»

Είναι πολύ πιο εύκολο να αφαιρέσεις μια ζωή από το να σώσεις.Είναι πολύ πιο εύκολο να γκρεμίσεις από το να χτίσεις.Σε αυτό το άρθρο-μελέτη θα δημοσιεύσω την πείρα ετών και τις γνώσεις γύρω από τις φυσικές θεραπείες και γιατρικά.  Δυστυχώς αν και θα ήθελα να βγει μικρό το άρθρο τελικά δεν κατέστη δυνατό διότι θα πρέπει πρώτα να εξηγήσω κάποια απαραίτητα όσον αφορά τα βότανα το κερί και τα άλλα φυσικά υλικά διότι οι θεραπείες αυτές ισχύουν ΜΟΝΟ για τα βότανα και τα φυσικά υλικά που θα βρείτε μόνοι σας στην φύση (άγρια) και όχι για όσα πωλούνται σε οποιοδήποτε κατάστημα(βιολογικό ή μη).  Έτσι (δυστυχώς ή ευτυχώς) πριν παρουσιάσω τις συνταγές για αρκετές ασθένειες έπρεπε να φτιάξω ένα...γλωσσάρι που να διευκρινίζει ότι όταν λέμε την λέξη «ρίγανη» σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση δεν εννοούμε αυτή που θα αγοράσουμε από κάπου και όταν λέμε την λέξη «κερί» εννοούμε αυτό που θα πάρουμε εμείς με το χέρι μας από τις μέλισσες.

Μαρία είμαι ένας Έλληνας Βαρκάρης . Κάπου κατάλαβα ότι έχεις παράπονα από εμάς τους Έλληνες (διαβάζοντας το άρθρο σου στο διαδίκτυο εδώ το λίνκ ) καταλογίζοντας μας ότι δεν είμαστε φιλόξενος λαός και άλλα τέτοια. Σαν Έλληνας λοιπόν να σου απαντήσω σε όσα λες όχι τόσο για εσένα (διότι νομίζω πως γνωρίζεις ήδη τα όσα θα πω) αλλά για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλαιότεροι.

Αποσπάσματα από το υπέροχο βιβλίο «Μέσα από το Παράθυρο της Φυλακής - Μηνύματα στο λαό», Αγίου Νικολάου Επισκόπου Αχρίδος. Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 2012. Ό,τι πρέπει για αυτές τις ημέρες! Ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς (Николај Велимировић, στα σερβικά) Επίσκοπος Αχρίδος, της Σερβικής Εκκλησίας, γεννήθηκε το 1880 στην Σερβία. Η οικογένειά του καταγόταν από την Σρεμπένιτσα της Βοσνίας.  Έλαβε ευρεία μόρφωση ανά την υφήλιο και επέδειξε σπουδαίο συγγραφικό έργο. Οι υψηλές θεολογικές και φιλοσοφικές μελέτες του τον έκαναν σύντομα γνωστό λαμβάνοντας πέντε διδακτορικούς τίτλους σε διάφορα Πανεπιστήμια του κόσμου. 

Γράφει ο αγαπητός φίλος  Polydefkis Vanidis στο facebook! «Δεν θα ξεκουραστούμε απόψε;» την ρώτησα, σαν να μην ήξερα την απάντηση… «Σε λίγες ώρες βραδιάζει». «Κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί απόψε», είπε και το βλέμμα της χάθηκε για μια στιγμή καθώς την κοιτούσα.

-Έλα Αλέκο;Εσύ; -Ποιος είστε κύριε;Ποιος σας έδωσε τον προσωπικό μου αριθμό; -Άστα αυτά τώρα. Τα έχουμε ξαναπεί. Γιάννης εδώ. -Ποιος Γιάννης;Κύριε μιλάτε στον πρωθυπουργό της Ελλάδος. Φαρσέρ είστε;

Πολλοί αγαπητοί φίλοι μου με ρωτάνε για τον ρόλο της εκκλησίας σε όλη αυτή την κατάσταση και γιατί ο Ιερώνυμος αποφεύγει να έρθει σε ρήξη με την εκάστοτε κατοχική κυβέρνηση. Την απάντηση την έχω δώσει σε αρθρογραφία μου εδώ και πολλά χρόνια αλλά τότε δεν είχανε οι πολλοί χρόνο να ασχοληθούν. Τους φάνηκε μεγάλο το κείμενο και βαρέθηκαν να το διαβάσουν όλο. Επίσης κάποιοι άλλοι με είπανε «ακραίο», «φανατικό», «παλαιοημερολογίτη» κ.λ.π. απλά και μόνο για να μην παραδεχθούν ότι το κακό με την Ελλαδική εκκλησία έχει την ρίζα του σε ένα θέμα που είναι ιστορικό, όπως επίσης πως ανεξάρτητα το τι πιστεύει ο καθένας τα γεγονότα είναι γεγονότα πόσο μάλλον όταν επαναλαμβάνονται σαν φάρσα σε ίδιες ιστορικές περιόδους.

Είπα να γράψω ένα άρθρο χωρίς όνομα, άτιτλο που λέμε. Τώρα θα μου πεις γιατί να κάνω κάτι τέτοιο....Εεεε να...καμία 20αριά χρόνια γράφω άρθρα με «βαρύγδουπους» τίτλους. Ψάχνω τον τίτλο που θα κάνει το κοινό να προσέξει το άρθρο μου, τις λίγες λέξεις που διαβάζοντας τες ο άλλος θα κάνει το «μαγικό κλικ» στο ποντίκι και θα μπεί στην περιέργεια να διαβάσει τα όσα σημαντικά θέλω να του πω... Αυτή την φορά όμως δεν είναι έτσι. Είπα να γράψω ένα άρθρο για χασομέρηδες. Για όσους δεν έχουν τι να κάνουν και διαβάζουν ότι σκουπίδι και ότι μ@λ@κία κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και ως εκ τούτου αν εσύ που διαβάζεις αυτό το άρθρο είσαι κάποιος που δεν έχει χρόνο για χάσιμο ή είσαι από αυτούς που ψάχνουν την ποιοτική και εμπεριστατωμένη είδηση τότε μην συνεχίσεις την ανάγνωση αυτού του άρθρου καθώς είναι χαμένος χρόνος. Απλά δεν είχα τι να κάνω και επειδή βαριόμουνα άρχισα να γράφω το παρόν ώστε να σκοτώσω την ανία μου...

Η ψυχιατρική προπαγάνδα για τον «εγκέφαλο» πουλάει καλά. Με την οικονομική τους δύναμη, οι φαρμακοβιομηχανίες ελέγχουν τους πάντες: μίντια, ιατρικές σχολές, κυβερνήσεις, γιατρούς, έτσι ώστε να διδάσκεται, να προπαγανδίζεται, να διαφημίζεται, να προωθείται και να νομιμοποιείται ένα μοντέλο σκέψης για τον άνθρωπο και τις «λειτουργίες» του που έχει αποφέρει στις φαρμακοβιομηχανίες και στους συνεργαζόμενους με αυτές αμύθητα ποσά. 

Δεν είμαι κανένας. Είμαι ένας απλός καθημερινός Ορθόδοξος Έλληνας πολίτης. Δεν ξέρω πολλά γράμματα και ούτε πολλή ιστορία. Δεν συγκαταλέγομαι στους «ψαγμένους» και τους ξύπνιους και δεν φιλοδοξώ να είμαι κάποιος. Είμαι ένας απλός βαρκάρης στην καθημερινή θάλασσα της ενημέρωσης. Αντιλήφθηκα μέσα σε αυτό το καθημερινό ταξίδι μου ότι υπάρχουν κάποιοι συμπολίτες μου οι οποίοι με καλούν σε απολογία καθημερινώς και σκανδαλωδώς,  μόνο και μόνο επειδή είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος και αυτοί λατρεύουν (όπως οι ίδιοι λένε) την αρχαία Ελληνική θρησκεία δηλαδή -όπως οι ίδιοι προσδιορίζουν- το Δωδεκάθεο. 

Θυμούνται το χωριό τους και θέλουν να έχουν τα ζώα δίπλα τους. Τα φυλακίζουν στα μπαλκόνια ξεσηκώνοντας μετά θύελλα οργής στους συγκάτοικους τους από τα γαυγίσματα τους… Εικόνες τού σύγχρονου ανθρώπου πού θέλει όλο τον κόσμο δικό του…

Αφορμή για την συγγραφή του παρόντος άρθρου μου δόθηκε όταν κάποιος φίλος, που ζει μόνιμα στην Αθήνα, μου είπε πως αν δυσκολευτεί και άλλο οικονομικά, θα καταφύγει στο χωριό του και θα ζήσει τρεφόμενος από την...φύση. Με την κουβέντα συνειδητοποίησα πως ο άνθρωπος δεν έχει ιδέα γιατί μιλάει, όπως επίσης άλλωστε και τα περισσότερα «παιδιά της πόλης», αφού πραγματεύονται κάτι με το οποίο δεν έχουν καμία ρεαλιστική επαφή και λένε τα πράγματα όπως τους τα έχουνε πει ή όπως τα φαντάζονται. Έτσι το παρόν άρθρο δεν έχει σκοπό να αποτρέψει κανέναν από το να επιστρέψει στο χωριό του ούτε και να γίνει αυτάρκης. Το παρόν άρθρο αποτελεί ένα οδοιπορικό από την πόλη στο χωριό (μέσω προσωπικών γνώσεων και βιωμάτων) ούτως ώστε ο καθένας να γνωρίζει τι πρόκειται να συναντήσει και ποια προβλήματα θα προκύψουν ώστε να κάνει την επιλογή του ρεαλιστικά και συνειδητά. Το άρθρο θα εξελιχθεί υπό μορφή επιχειρημάτων και αναίρεσης αυτών ώστε να είναι πιο απλό στην κατανόηση του. Τα επιχειρήματα έχουν πρ

Στα βίντεο παρουσιάζω πως μαζεύουμε άγρια γλυκά χόρτα στην φύση. Που τα βρίσκουμε, πως τα ξεχωρίζουμε και με ποια τεχνική τα κόβουμε.

Η παρακάτω ιστορία γράφτηκε το 1999 μέσα στην φυλακή από τον Ted Kaczynski γνωστότερο ως UNABOMBER, Αμερικανό αναρχικό και βομβιστή. Αν και ιδεολογικά δεν συμφωνώ με τον Kaczynski εν τούτοις η συγκεκριμένη ιστορία είναι γραμμένη για δυνατούς αναγνώστες και είναι καταπληκτικό το πως και πόσο «προφητική» και διδακτική είναι για το σήμερα της Ελλάδας.  Μια φορά και έναν καιρό, ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί ενός πλοίου έγιναν τόσο ματαιόδοξοι από την ικανότητά τους στην ναυτική τέχνη, τόσο ανόητα ασεβείς και τόσο εντυπωσιασμένοι με τους εαυτούς τους που οδηγήθηκαν στην τρέλα.

Οι παρούσες οδηγίες γράφτηκαν μετά από έρευνα, προσωπική πείρα και αγώνες ετών και σε συνεργασία με άτομα που πρώτα «κάνανε» και μετά «λέγανε». Σκοπός του παρόντος άρθρου δεν είναι να σπείρει τον πανικό ούτε να προβλέψει κάποια επερχόμενη καταστροφή, αλλά να βοηθήσει τον μέσο Έλληνα να είναι προετοιμασμένος για κάθε ενδεχόμενο. Επίσης ο αρθρογράφος σέβεται μεν την όποια άλλη υπόδειξη από διάφορα εγχειρίδια και ομάδες επιβίωσης, ωστόσο τα θεωρεί ελλιπή καθώς αυτά δεν είναι προσαρμοσμένα στην σημερινή Ελληνική πραγματικότητα και ως εκ τούτου κάθε υπόδειξη και παρατήρηση είναι δεκτή εφόσον είναι καλοπροαίρετη, τεκμηριωμένη και πάνω απ όλα  ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΜΕΝΗ στο ΣΗΜΕΡΑ του Ελληνικού λαού.

Σε αυτό το βίντεο γράφω ένα μήνυμα μέσα σε ένα μπουκάλι και το πετάω στην θάλασσα της πληροφορίας. Ελπίζω το μήνυμα μου να βρεθεί από αυτούς που πρέπει....  

Με την συγγραφή του παρόντος άρθρου δράττομαι της ευκαιρίας να ευχαριστήσω δημόσια τον λαό της Μάνης που με έμαθε την τέχνη της αλατοπαραγωγής ή αλλιώς της «αλοπηγίας». Πριν από πολλά χρόνια σε κάποιο ταξίδι μου βρέθηκα να ζω στην «μέσα» Μάνη κάπου κοντά στον Γερολιμένα. Τότε δεν γνώριζα για το αλάτι τίποτε παραπάνω απ το ότι νοστιμίζει το φαγητό και βλάπτει την πίεση. Μια μέρα λοιπόν ένας γείτονας μου Μανιάτης, πάνω σε μια κουβέντα που είχαμε, ανέφερε ότι πήγε και μάζεψε αλάτι κάτι που, όπως κατάλαβα, περίμενε ότι θα του έφερνε κάποιο ικανοποιητικό κέρδος. Αυτό από μόνο του μου κίνησε την περιέργεια καθώς με τα όσα ήξερα ως τότε το αλάτι ήταν ένα πάμφθηνο προϊόν που μπορούσε κανείς να το βρει στο σούπερ μάρκετ ακόμα και με 50 λεπτά του ευρώ το κιλό. 

Σε πολλούς ανθρώπους φαίνεται καλή ιδέα να αποκτήσουν την δική τους κατσίκα, ιδίως σε εποχές κρίσης, ώστε να έχουν φρέσκο γαλατάκι και γιατί όχι και φρέσκο κρέας ενίοτε. Στο συγκεκριμένο άρθρο θα σας πω όλα όσα χρειάζεται να ξέρετε, πριν καταλήξετε στην επιλογή σας, από το Α ως το Ω. Επίσης επειδή το παρόν άρθρο γράφεται μετά από προσωπική εμπειρία ετών και σε συνεργασία με ανθρώπους που συντηρούν μεγάλα κοπάδια, θεωρώ ότι θα προσφέρει γνώσεις όχι μόνο στους αρχάριους αλλά και σε όσους είναι ήδη κάτοχοι του συμπαθούς αυτού τετράποδου και ως εκ τούτου ξέρουν κάποια πράγματα. Κάθε σχόλιο και παρατήρηση δεν είναι απλά ευπρόσδεκτη αλλά επιβάλλεται κιόλας ώστε το άρθρο να ανανεώνεται και να ενημερώνεται με νέα στοιχεία.

Πραγματικά γράφω το παρόν άρθρο με πολύ πόνο και ανάμικτα συναισθήματα διότι αφετέρου μεν δεν είναι και το πιο ευχάριστο πράγμα να δίνεις οδηγίες επιβίωσης σε κάποιον που τα έχει χάσει όλα και αφετέρου δε όσοι στο παρελθόν μείναμε άστεγοι, και ξέρουμε πόσο σκληρό είναι αυτό, δεν θέλουμε καν να θυμόμαστε εκείνη την περίοδο της ζωής μας και τα όσα περάσαμε, πόσο μάλλον να δίνουμε οδηγίες σε κάποιον άλλο για το τι θα κάνει αν βρεθεί στην κατάσταση αυτή. Γι αυτούς τους λόγους δεν ήθελα για μεγάλο διάστημα να γράψω το παρόν άρθρο αν και μου έχει ζητηθεί επανειλημμένα. Ωστόσο λόγο της κατάστασης που υπάρχει στην πατρίδα μας κρίνω αναγκαίο να γράψω κάποια πράγματα ώστε να γνωρίζουν οι συμπολίτες μου τι πρέπει να κάνουν στην περίπτωση που βρεθούνε κυριολεκτικά στον δρόμο.

Στο παρόν άρθρο θα εξηγήσω με απλά λόγια κάποια πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε πριν αγοράσετε ελαιόλαδο από το σούπερ μάρκετ ή από κάποιον παραγωγό. Αφορμή για να γράψω αυτό το άρθρο στάθηκε κάποιος φίλος που πριν από αρκετές ημέρες μου ανακοίνωσε ότι αγόρασε έναν τενεκέ ελαιόλαδο από κάποιον παραγωγό στην Νότια Ελλάδα σε «συμφέρουσα» τιμή. Ο φίλος μου όταν μου το είπε αυτό ήταν μήνας Οκτώβριος και εγώ γνώριζα καλά ότι στην συγκεκριμένη περιοχή της Ελλάδας δεν έχουν ακόμα μαζέψει τις Ελιές και ως εκ τούτου πιθανότατα η αγορά να μην ήταν το «κελεπούρι» που νόμιζε διότι μάλλον ο παραγωγός του έδωσε περσινό ελαιόλαδο το οποίο θεωρείται ληγμένο σε κάποιες περιπτώσεις (αναλόγως συντήρησης) αλλά σε κάθε περίπτωση το να αγοράσεις έναν τενεκέ περσινό ελαιόλαδο σε τιμή άνω των 3 ευρώ ανά κιλό λαδιού δεν είναι και η καλύτερη αγορά.

Αγαπώ την φύση. Μεγάλωσα σε αυτήν, εργάζομαι σε αυτήν και πλέον μεγαλώνω τα παιδιά μου σε αυτήν. Έμαθα από μικρός να την σέβομαι όπως είναι και να μην προσπαθώ να την αλλάξω. Όπως αντιλαμβάνεστε αντιπάθησα από την πρώτη κιόλας στιγμή την λέξη υβρίδιο. Η λέξη υποδηλώνει την ύβρις που κάνει κάποιος προς τον δημιουργό των πάντων με το να προσπαθήσει να δημιουργήσει κάτι δικό του, κάτι που δεν υπάρχει στην Θεία δημιουργία κάτι που έχει άλλους κανόνες. Το υβρίδιο που όταν δημιουργηθεί έρχεται η Νέμεσις: Κανένα υβρίδιο δεν μπορεί να αναπαραχθεί! Είναι νόμος της φύσις και τιμωρία ώστε η ύβρις να μην έχει συνέχεια στην φυσική αλυσίδα.

Και έφτιαξε ο Θεός τον κόσμο... Και μετά έφτιαξε τον άνθρωπο... Εχμ... Η αλήθεια είναι πως αυτά που θέλω να σου πω εκτυλίσσονται πολύ μετέπειτα από την δημιουργία του ανθρώπου. Απλά έψαχνα από κάπου να ξεκινήσω... Λοιπόν ας το προχωρήσω λίγο...

Αφορμή για την συγγραφή του παρόντος άρθρου είναι μια περίεργη ίωση που κυκλοφορεί τον τελευταίο μήνα στην Ελλάδα. Ή ίωση ξεκινάει σαν απλό κρυολόγημα με συνάχι αλλά εξελίσσεται άσχημα με πυρετούς, διάρροια και καταλήγει σε βρογχίτιδες ή γαστρεντερίτιδες. Το περίεργο της ίωσης είναι η επιμονή της καθώς κρατάει σε πολλές περιπτώσεις και 4 εβδομάδες λες και το μικρόβιο της δεν θέλει με...τίποτα(ή έτσι είναι εργαστηριακά ρυθμισμένο;) να εγκαταλείψει τον οργανισμό του ασθενή και σε πολλές περιπτώσεις ο γιατρός καταλήγει να χορηγεί βαρύτατες αντιβιώσεις.

Αποτελέσματα νέας βρετανικής έρευνας υποδεικνύουν ότι η λήψη ασπιρίνης έστω και για μία μόνο φορά το μήνα ενδέχεται να μειώσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου ακόμη και κατά 25 τοις εκατό.